Ar an lá seo, 26 Nollaig, 1997, cailleadh Cornelius Castoriadis.
“Is mian liom agus éilímse go mbeadh éifeacht le mo chuid oibre, go mbeinn ag teacht lena cuid cuspóirí agus an tslí ina gcuirtear i gcrích í, go ligfí dom mo dhúthracht a chaitheamh i gceart léi, leas a bhaint as mo chumas agus ag an am céanna mé féin a shaibhriú agus a fhorbairt. Agus deirimse go bhfuil sé sin indéanta, ach an tsochaí a bheith eagraithe ar bhealach eile, gur féidir a leithéid a bheith ann, domsa agus do gach éinne eile. Bunathrú sa treo sin, a deirimse, dá ligfí domsa agus dá ligfí do chách cinneadh a dhéanamh faoin méid a chaithfinnse a dhéanamh agus, i gcomhar le mo chomhoibrithe, conas é sin a dhéanamh.
Ba mhaith liom a fháil amach, i gcomhar le cách, cad atá ag titim amach sa tsochaí, a bheith in ann méid agus cáilíocht an eolais a fhaighim a rialú. Iarraimse go mbeadh ar mo chumas a bheith rannpháirteach go díreach in aon chinneadh sóisialta a mbeadh baint aige le mo shaol agus leis an saol i gcoitinne. Ní ghlacaimse leis go bhfuil mo chinniúint leagtha síos cheana féin, lá i ndiaidh lae, ag daoine ar naimhdeach liom a gcuid tionscadal, nó mé aineolach orthu, agus nach bhfuil ionainne, is é sin mise agus gach éinne eile, ach uimhreacha, díreach, i bplean ginearálta, nó inár gceithearnaigh ar chlár fichille…”
