“Is é firinne an scéil ná go mairimid i ndomhan coimhlintí agus contrárthachtaí mar go mairimid i ndomhan teorainneacha. Toisc gur líne chatha, leis, í gach líne teorann, sin an áit a bhfuil an duine san fhaopach: dá dhaingne iad na teorainneacha is ea is measa iad na cathanna. Dá mhéid a chloímse le pléisiúr is ea is mó m’eagla, dá réir sin, roimh phian. Dá mhéid a théim sa tóir ar an maitheas, is ea is mó atáim síorchiaptha ag an olc. Dá mhéid atá rath á lorg agam is ea is mó a chuireann teip eagla orm. Dá mhéid a chloímse leis an mbeatha is ea is scanrúla é an bás. Dá luachmhaire liom rud éigin is ea is mó a chuireann sé isteach orm go gcaillfinn é. I bhfocail eile, baineann an chuid is mó dár gcuid fadhbanna le teorainneacha agus na contrárchtaí a chruthaíonn siad.”
“Níl an chuid is mó againn sásta ach 5% den mhéid atá ar eolas againn a cheistiú.”