Ar an lá seo 12 Lúnasa

	Ar an lá seo 12 Lúnasa, 1827, cailleadh William Blake
LIG DON DAOR … Lig don daor, ’s é ag meilt go mín, rith amach sa pháirc ghlas Lig dó féachaint suas sna flaithis, le gáire, sa ghile Lig don anam bocht, faoi ghlas sa dorchadas go faon Aghaidh nár las le gáire le breis is tríocha éigin bliain Féachaint amach; níl slabhraí air; tá an doras ar leathadh; Is lig dá bhean is páistí teacht abhaile ón súiste géar Féachann siad siar ar gach coiscéim, is dóigh leo gur brionglóid é Á rá: d’fhág an ghrian an doircheacht agus d’aimsigh an mhaidin úr Agus is geal leis an ngealaigh an oíche spéirghealaí Tá an impireacht ar lár – an Mac Tíre is an Leon ar ball. Is beannaithe an uile ní beo Is beannaithe an uile ní beo Is beannaithe an uile ní beo Is beannaithe an uile ní beo Cén praghas atá ar chiall cheannaithe? An gceannófá í mar rann? Nó an ghaois le haghaidh rince ar shráid? Ní hea, ceannaítear an chiall Le gach a bhfuil aige, a theach, a bhean, a mhuirear Díoltar an ghaois sa mhargadh dearóil sin gan ceannaitheoir ann Agus sa pháirc dhreoite áit a dtreabhann an feirmeoir go duairc: Is fuirist an bua a fháil is an dea-shíon mar ba mhian leat Istigh sa bhfíonghort is canadh os ard ar vaigín lán d’arbhar Is fuirist ‘foighne’ a rá leis an té atá i gcruachás Is fuirist ‘stuaim’ a rá leis an bhfánaí atá gan dídean Éisteacht leis an bhfiach dubh agus ocras air sa gheimhreadh bán An fhuil is í lán d’fhíontaibh is de smúsach na n-uan Is fuirist gáire a dhéanamh in aghaidh na gaoithe géire Éisteacht le tafann an mhadra sa bhfuacht, ong an daimh istigh sa seamlas; Dia éigin i ngach leoithne agus beannacht i ngach cuaifeach Siosarnach an ghrá sa stoirm thoirní, an stoirm a leagfadh tigh ár naimhde; Gairdeas a dhéanamh faoin dubh ar a ghort san Is an galar a mharaíonn a leanaí An ológ, an fhíniúin go meidhreach sa tairseach Torthaí is blátha ag ár leanaí Dearúdtar ansin an osna is an dobrón An daor is é ag meilt go mín Is an cime faoi ghlas is an bochtán sa charcair Is an saighdiúir ar an má An chnámh leonta a d’fhág ag osnaíl é i measc na marbh suairc. Is fuirist gairdeas a dhéanamh i bpubaill gheala an rachmais; Chanfainnse amhlaidh gan amhras: sea, ní suairc domsa áfach.