Cloch
Dul isteach i gcloch
Sin an rud a dhéanfainnse.
Ligimis do dhuine eile a bheith ina cholmán
Nó gníoscarnach a bhaint as fiacla tíogair.
Táimse sásta a bheith im' chloch.
Ón dtaobh amuigh is mistéir í an chloch:
Níl a réiteach ag éinne.
Ach caithfidh gur fionnuar ciúin í ina croí istigh
Fiú má leagann bó iomlán a meáchain uirthi,
Fiú má chaitheann leanbh san abhainn í;
Síos leis an gcloch go mall, ar nós cuma liom,
Go grinneall na habhann
Go dtagann na héisc is cnagann uirthi
Is éisteann.
Tá splancacha feicthe agamsa
Nuair a cuimlíodh dhá chloch dá chéile,
Mar sin, seans nach dorcha atá sé in aon chor istigh;
D'fhéadfadh solas a bheith ag teacht ó ré
Áit éigin, mar a bheadh laistiar de chnoc -
Díreach dóthain léis chun na scríbhinní aite
Á dhéanamh amach, cairteacha réaltaí
Ar na fallaí istigh.
Stone
Go inside a stone
That would be my way.
Let somebody else become a dove
Or gnash with a tiger’s tooth.
I am happy to be a stone.
From the outside the stone is a riddle:
No one knows how to answer it.
Yet within, it must be cool and quiet
Even though a cow steps on it full weight,
Even though a child throws it in a river;
The stone sinks, slow, unperturbed
To the river bottom
Where the fishes come to knock on it
And listen.
I have seen sparks fly out
When two stones are rubbed,
So perhaps it is not dark inside after all;
Perhaps there is a moon shining
From somewhere, as though behind a hill—
Just enough light to make out
The strange writings, the star-charts
On the inner walls.
~ Charles Simic ~
(The Voice at 3 A.M.)
Stane
Gae inby a staneYon wad be ma wey.
Lat anither becum a doo
Or chirk wi a teeger's tuith.
A'm fain tae be a stane.
Frae the ootside the stane's a riddle:
Naebodie kens the repone tae't.
Yit inby, it maun be cuil'n quate
E'en gin a coo tramps on't wi aw'ts wecht,
E'en gin a bairn flings it i the watter;
The stane slumps, slaw, yaukin lik
Tae the watter's boddom
Whaur fush cum tae chap on't
An hearken.
A hae gliskit sperks flee oot
Whan twa stanes'r chappit thegither,
So aiblins it's no sae derk inby efter aw;
Aiblins thayr's a muin sheenin
Frae sum airt, as tho ahint a brae -
Juist eneuch licht tae mak oot
The eldritch scrievins, the stern-chairts
On the wa's inby.
John McDonald a chuir i mBéarla na hAlban
ΠΕΤΡΑ
Μπες μέσα στην πέτρα.
Αυτός θα ήταν ο τρόπος μου.
Άς γίνει κάποιος άλλος περιστέρι
Ή ας τρίζει τα δόντια του σαν τίγρης.
Εγώ θέλω να είμαι μια πέτρα.
Από έξω η πέτρα είναι αίνιγμα:
Κανείς δεν ξέρει πώς να το λύσει.
Όμως μέσα, θα είναι μάλλον δροσερή και ήσυχη
Αν και μια αγελάδα την πατά με όλο της το βάρος,
Αν και ένα παιδί την πετά στο ποτάμι.
Η πέτρα βουλιάζει, αργή, ατάραχη
Στον πάτο του ποταμού
Όπου τα ψάρια χτυπούν πάνω της
Και ακούνε.
Έχω δει σπίθες να ξεπηδούν
'Οταν τρίβονται δυο πέτρες,
Ίσως δεν είναι σκοτεινή μέσα
Ίσως λάμπει ένα φεγγάρι
Από κάπου, λες και πίσω από ένα λόφο --
Φως αρκετό μόλις για να να διακρίνεις
Τις παράξενες γραφές, τους χάρτες των άστρων
Πάνω στα εσωτερικά τοιχώματα.