Nuair a scaoileann saighdeoir ar mhaithe le spraoi
bíonn a chuid scileanna go léir aige.
Má scaoileann sé chun búclá práis a bhuachan
éiríonn sé neirbhíseach.
Má scaoileann sé ar mhaithe le duais óir
éiríonn sé dall.
Nó feiceann sé dhá thargaid -
téann sé as a mheabhair.
Ní hé go bhfuil athrú tagtha ar a scil.
Ach tá sé scoilte ag an duais.
Tá a aigne dírithe uirthi.
Ag smaoineamh ar bhuachan atá sé
níos mó ná scaoileadh.
Cloíte atá sé
ag dúil sa bhua.