 |
| Kanchan Chander, ‘Drawing 42’, Acrylic and Pen on Paper, 2018, 4 X 6 inches |
Tá an traein ag triall ar an sráidbhaile seo againne;
Ach nílimse ar bord
Tá na ráillí istigh ionam
Ar m'ucht atá na rothaí
Scréach uaimse í fead na traenach.
Ní bheidh mise ann
Nuair a fhillfidh sí chun mé a fháil
Ach taistealód m'anáil
In airde ar an díon,
Ag tabhairt aire dom chorp marbh.
Nuair a stopfaidh an traein sa sráidbhaile,
Raghaidh m'anáil isteach im' cholainn
Agus beidh mo rothar ag feitheamh liom
Chun dul síos na seanlánaí aithnidiúla.
Tiocfaidh mo chuid páistí is iad ag rith
Ar chloisteáil an chloigín dóibh:
“Tá Abbu tagtha! Tá Abbu tagtha!"
Cén teanga a úsáidfidh mé chun a rá leo
Nach bhfuil tagtha ach an marbhán?
Teanga neimhe nó ifrinn?
Táimse áit éigin idir eatarthu.
Lig don tobar labhairt, nó an lochán.
Má dhiúltaíonn an t-uisce labhairt
Lig do m'anáil dul isteach i bpréachán
Ar an gcrann moringa sa chlós cúirte
Agus an fhírinne a insint dóibh.
K. Satchidanandan
തീവണ്ടി
ആ തീവണ്ടി പോകുന്നത്
എന്റെ ഗ്രാമത്തിലേക്കാണ്
പക്ഷെ അതില്‍ ഞാനില്ല
എന്റെ ഉള്ളിലാണ് അതോടുന്ന റെയില്‍പാളം
അതിന്റെ ചക്രങ്ങള്‍ എന്റെ നെഞ്ചില്‍
എന്റെ നിലവിളി അതിന്റെ ചൂളം
അത് എന്നെ കൊണ്ടുപോകാന്‍
തിരിച്ചു വരുമ്പോള്‍ ഞാനുണ്ടാവില്ല
എങ്കിലും എന്റെ പ്രാണന്‍
ആ വണ്ടിയുടെ മേലെ ഇരുന്നു യാത്ര ചെയ്യും ,
എന്റെ ജഡം അരികില്‍ കിടത്തിക്കൊണ്ട്.
അത് ഗ്രാമത്തിലെത്തി എന്റെ ഉള്ളില്‍ കയറി
പഴയ ഇടവഴികളിലൂടെ സൈക്കിള്‍ ഓടിക്കും
അതിന്റെ ബെല്‍ കേട്ട് എന്റെ കുട്ടികള്‍
ഓടി വരും, ‘അബ്ബു വന്നു! അബ്ബു വന്നു!’
വന്നത് എന്റെ ജഡമാണെന്ന്
ഞാനേതു ഭാഷയില്‍ അവരോടു പറയും?
നരകത്തിന്റെയോ സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിന്റെയോ?
ഞാന്‍ അവയ്ക്കിടയിലാണല്ലോ.
കിണര്‍ സംസാരിക്കട്ടെ , അല്ലെങ്കില്‍ കുളം.
ജലം മിണ്ടുന്നില്ലെങ്കില്‍
മുറ്റത്തെ മുരിക്കുമരത്തിലെ കാക്കയുടെ
ഉള്ളിലിരുന്നു എന്റെ പ്രാണന്‍
അവരോടു സത്യം പറയട്ടെ.
(Aistrithe ón Mailéalaimis ag an bhfile san iris GUFTUGU)