Scéal Béaloidis

 Nuair a cailleadh an rí
cuireadh i gcónra mhór órga
é
 
Corp breá ambaiste
éinne a leag súil air
bhí fhios aige láithreach
go mba rí a bhí ann.
 
An príomh-aire is túisce a tháinig
is sheas ansin agus a cheann cromtha
os comhair an choirp
tháinig an sagart ansin
agus labhair
faoina anáil
ar feadh i bhfad
an eilifint a tháinig ansin
is d’ardaigh a thrunc
in ómós don mharbhán
tháinig na capaill dubh is bán ansin
ach chuir gruaim an radhairc as dóibh
agus ní fhéadfaidís a n-aigne a dhéanamh suas
an ceart seitreach a dhéanamh nó nach ceart.
 
Is mall – an-mhall ar fad – a tháinig
an siúinéir
an bearbóir
an potaire . . .
sheasadar timpeall na cónra breátha.

Bhí brón aisteach
mórthimpeall na háite.
 
Bhí gach éinne uaigneach
bhí an príomh-aire uaigneach
toisc uaigneas a bheith ar an eilifint
bhí an eilifint uaigneach
toisc uaigneas a bheith ar na capaill
bhí na capaill uaigneach
toisc uaigneas a bheith ar an bhféar
bhí an féar uaigneach
toisc uaigneas a bheith ar an siúinéir  . . .

Kedarnath Singh