Sa Sráidbhaile [Im Dorfe]

 

Sa Sráidbhaile

Na madraí ag tafann, is gliogar na slabhraí

Is daoine ina gcodladh faoina gcuid braillín',

Brionglóidí breátha, faoi shaol gan imní,

Suáilcí uile is duáilcí tríothu

An lá dár gcionn beidh gach aon rud leáite.

Sea mhuis, bhí a bpáirt acusan sa dráma.

Súil acu, go mbeidh rud éigin nua dóibh

Féirín a bheadh fágtha faoi bhun an philiúir dóibh.

Ruaigigí mé, a mhadraí in bhur ndúiseacht

Ná tugaigí scith dom in am an tsuaimhnis!

Tá deireadh agamsa leis an mbrionglóideach

Ná bíodh baint agam le codlatóirí!

Einsamkeit / Uaigneas [Winterreise]

Einsamkeit Wie eine trübe Wolke Durch heitre Lüfte geht, Wenn in der Tanne Wipfel Ein mattes Lüftchen weht: So zieh’ ich meine Strasse Dahin mit trägem Fuss, Durch helles, frohes Leben, Einsam und ohne Gruss. Ach, dass die Luft so ruhig! Ach, dass die Welt so licht! Als noch die Stürme tobten, War ich so elend nicht.

Uaigneas Mar scamall dorcha gruama Ar fán trí spéartha glé, Is leoithne bhog ag séideadh Sna giúiseanna ó inné: Mar sin atá mo chúrsa Nach trom atá mo shiúl, Sa saol ’tá lán de ghliondar Is uaigneach mé monuar. Uch, tá an domhan ina chalm, Uch, tá an saol chomh geal Nuair shéid sé ina spéirling Níor mhair an bhuairt ach seal.