Saki Inui

gort bláthanna ráibe

an ghealach á lorg

ag bláth amháin díobh

holdă de rapiță-

una dintre flori caută

luna

Leagan Rómáinise: Olimpia Iacob

zen

zen

ealaín

an fholúis

zen

the art

of emptiness

ζεν

η τέχνη 

του κενού

 Leagan Gréigise: Sarah Thilykou

zen

arta

vacuității

Leagan Rómáinise: Olimpia Iacob

Kohji Yasui

néalta bána -

mé féin agus seanbhean

san abhainn chéanna

nori albi-

bătrîna și eu scufundați 

în același rîu

                                    

Leagan Rómáinise: Olimpia Iacob

Sól

Ealaíontóir: Mark Catesby

Chuaigh Uncail Toby ag iascaireacht,

Tháinig sé abhaile le sól

Agus d'itheamar é le chéile

Go mall ar ár sáimhín só.

Ach fuaireas amach ina dhiaidh sin

Gur i siopa a fuair sé an sól.

Conas a bhí sé in ann íoc as?

(Tá Toby bocht ar an dól).

Issa

gan solas na gréine

a fheiscint

bláthaíonn an chaiméilia gheimhridh

                  δεν έχουν δει τον ήλιο

                  οι χειμωνανθοί

                  της καμέλιας

                                                         

Leagan Gréigise : Sarah Thilykou

pomegranate / pomagránait

       Ohara Koson 

The shy little pomegranate bud,

blushing to-day behind her veil,

will burst into a passionate flower

tomorrow when I am away.

Bachlóg bheag chúthail na pomagránaite

ag luisniú laistiar dá caille,

pléascfaidh ina flós paiseanta

amárach agus mise as láthair.

Tagore 

(from Fireflies, proverbs, aphorisms, maxims)

Dán le Bengt Berg (An tSualainn)

Faoin mbáisteach

Is í an bháisteach chéanna í, báisteach

an lae inné, báisteach nua

ag titim, seanbháisteach

an rud céanna; solas dorchadas

dorchadas solas, anuas chugainne

ar an gcaonach,

chun sólás a thabhairt dúinn

agus sinn inár seasamh taobh lena chéile

faoin gcrann ard

a dtugaimid crann na beatha air

Tá gach aon ní stóráilte sa chrann

idir na fáinní

an bealach atá ag an bhforaois

chun an t-am a thomhas

Agus istigh ann, i gcumhracht álainn

an adhmaid, tú féinig, an tusa a bhí

agus tá tú linn

i dtearmann na báistí,

an bháisteach

nach bhfuil aon éalú uaithi.

Om regnet

Det är samma regn, samma

regn igår, nytt regn

faller, lika gammalt

som allt regn; ljus mörker

mörker ljus, ner

mot oss på mossan,

till tröst, sakta når det oss

där vi står intill varann

under det höga träd

vi kallar livets

I det trädet finns allt lagrat

mellan årsringarna

som är skogens sätt

att mäta tid

Och där inne, i den vackra doften

av trä finns du, det som var du

och är du hos oss

i skydd av regnet,

det ofrånkomliga

regnet