Suite ar ghéag a bhí sí;
uiscí an locha thíos fúithi,
agus scáil na spéire iontu,
bhí eagla uirthi go mbáfaí í
ach . . .
níor shnámh sí, níor bádh í, ná níor eitil léi,
shuigh sí ar an ngéag, sin an méid, is d'fheoigh sa deireadh.
Duilleoigín aonair ar ghéag!
Gulzar
