agus titeann, leis, ar aistir an tsaoil.
Thugas faoi d'ainm a rá os ard ach shlogas é.
Is leasc liom méar a leagan ar nithe
a laghdaíonn de réir a chéile go mbíonn ina mbior,
barr fiailí, guairí na heorna, solas tanaí.
Feicim crann a chruinníonn a chuid nirt go léir díreach chun créachtaí an tsaoil a leigheas.
An lá úd a scoilt stoirm thoirní an talamh,
agus léas caite go tobann ar nithe a bhí folaithe sa dorchadas.
