Tá an trúbadóir dothraochta ina luí anseo.
Bhíodh a a chroí á iompar thart aige de shíor,
Ag canadh gach áit dá mbíodh sé.
Faoi shuan atá sé faoi láthair
agus deich gcnuasach filíochta faoina philiúr aige.
Sna scríbhinní aige, chuir sé an-dua air féin
chun clocha a mholadh - na clocha stobarnáilte úd leis na ciuimheasanna garbha,
iad i ngleic le gaotha is gálaí.
Sna véarsaí aige, thaitníodh sé leis cur síos ar fhiailí,
fiailí a satlaíodh ainmhithe orthu,
agus na cinn a bheadh creimthe ag éan is brúid.
Bíonn a gceann sa spéir ag plandaí faoin mbáisteach.
Anuas air sin, dhein sé cur síos níos mó ná uair amháin
ar ghnáthbhláthanna fiáine
agus bláthanna fiáine gleoite de gach sórt.
Phioc sé an ceann ba dheise díobh, de láimh,
is thug abhaile leis í
mar bhrídeach.
Sa chuid eile dá scríbhinní, tháinig mallachtaí uaidh in ainm a choinsiasa.
Mhallaigh sé na hoícheanta dorcha,
daoine is nithe a bhí chomh dorcha leis na hoícheanta sin.
Mhaslaigh sé go leor daoine agus bhí droch-cháil air dá dheasca sin.
