|  | 
Ar an lá seo, 17 Eanáir, 1885, rugadh Osugi Sakae.
 
Tá siad go léir ina gcodladh is dócha. Beidh dreas codlata agam féin, leis. Fanadh gach aon ní go maidin. D’úsáideas mo chuid ingne chun an sliotán a dhúnadh agus isteach liom láithreach sa leaba. Gan orm ach mo chuid fo-éadaigh agus gan agam ach cuilt chadáis, bhíos ar crith leis an bhfuacht.
 D’éiríos aniar de phreib – bhí cnagadh ar an mballa ar thaobh na láimhe deise dem chillín. Tharla sé arís – cnag, cnag, cnag – mar a bheadh dorn á bhualadh ar an mballa chlár. Bhí léite agam go mbíodh comhrá mar sin ar siúl ag comrádaithe Rúiseacha. Caithfidh gur duine de mo chomrádaithe féin é seo ar dealaíodh óna chéile sinn agus atá ag iarraidh labhairt liom anois ón gcéad chillín eile.
 
 “Tusa Osugi, nach ea?”
 
 Dheineas iarracht ar aithris a dhéanamh ar a ghuth íseal agus d’fhreagair mé, “Is mé, sea. Cé thusa?”
 |