 |
| Albrecht Dürer |
Conas Duine Marbh a Thabhairt ar Ais ón mBás
le K. Satchidanandan
Téigh in aice na huaighe
Comhchruinnigh do chuid smaointe. Glaoigh air
as a ainm trí huaire.
Ríomh eachtraí an mharbháin
ina gceann is ina gceann.
Tarraing a phictiúr go mion ar leac dhubh
Leag do mhéara thar an bpictiúr,
píosa ar phíosa; déan faoi thrí é ó bhonn go baithis
Glaoigh ar an Domhan, lig liú asat.
Glaoigh ar ais ar aer uisce thine spéir
Is ansin mothóidh tú iad
á nochtadh ceann i ndiaidh a chéile
cnámha feoil craiceann
faoi do lámh útamála
Éireoidh do dhearnana teolaí
nuair a thosóidh an croí ag bualadh
Lig dod’ lámh dul go dtí an tsrón nua-fhoirmithe:
braitheann tú é ag análú
De réir a cheile éireoidh a cholainn
agus seasfaidh, greim láimhe aige ort
is siúlfaidh coiscéim nó dhó.
Bí cúramach nuair a thiocfaidh a chaint chuige:
d’fhéadfadh gur leathdhia atá ann
mar is mar sin a thagann na déithe ar ais leis.
Más i dteanga Dé a labhrann sé, tabhair bata is bóthar dó.
Níl sé deacair: déan dearmad air, sin uile
(Bíonn sé deacair dearmad a dhéanamh ar bhean, ar ndóigh)
Má leagann sé lámh ar ghualainn leat
agus má labhrann sé leat i do theanga féin,
tabhair cead a chos dó ach ní go dtí sin,
ar aghaidh leis
go lár an aonaigh, lomnocht.
