A thaistealaí, brostaigh ort, buail an bóthar: tá na coillte lán d’ainmhithe allta, an nathair, an eilifint, an tíogar, an torc, tá an ghrian ag dul faoi, nach óg ataoi is tú leat féin. Ní fheadfainn ligint duit fanúint, níl ionamsa ach gearrchaile is níl éinne eile sa tigh.
