“Táimid cortha de bheith ag lonrú
An é ár ndán a bheith de shíor ag taisteal?
Cathain a bheidh scíth againn?”
D’fhreagair an ghealach: “A chairde,
Sibhse atá cothaithe ag an oíche,
Tá an ghluaiseacht sna dúile go léir
Each ar cosa in airde is ea an t-am.
Níl ionad scíthe ar an gconair seo
An bás atá laistiar den scíth.
Iad siúd ar sodar amháin atá saor,
Scriosfar lucht scíthe.
Tús na conaire an paisean,
An dearbh-phaisean an chríoch.”
