Seandán, saoraistriúchán Béarla le Gabriel Rosenstock agus leagan Gréigise le Yiorgos Chouliaras.
Is serc bo báidiu fri bliadain mo sherc
is cuma fo thuinn
is rigi nirt dar forrain
is cetharruinn talman
is dichend nime
is brissiud brágat
is comlunn fri scath
is combath fri huacht
is rith fri nemh
is gascced fo ler
is grád do macall
mo grád-sae, ocus mo shercc ocus
m´innmaine dontí da tucas.
For over a year now my love has grown
Silently as a seed that’s sown
And grows in strength; hard to comprehend;
Stretching to the world’s end
Reaching to the very sky –
Cleaving! I will surely die.
It is combat with shade; slaughter;
Drowning in cold water.
It is a race against heaven
Battling mighty waves, all seven.
It is love, echoing, echoing – the cry of a dove!
My darling has taken my life, my love.
Για έναν χρόνο τώρα μεγαλώνει η αγάπη μου
σιωπηλά όπως στο χώμα ο σπόρος
Και δυναμώνει και δύσκολα καταλαβαίνεις
πώς φτάνει στα πέρατα του κόσμου
Και ακουμπά τον ουρανό –
Σχίζοντάς τον. Σίγουρα θα πεθάνω.
Μάχη με τις σκιές. Σφαγή.
Να πνίγεσαι σε νερό παγωμένο.
Αγώνας δρόμου κατά του παραδείσου
πολεμώντας κύματα πανίσχυρα, και τα εφτά.
Είναι η αγάπη, που ηχεί, ηχεί – κλάμα περιστεριού.
Μου πήρε τη ζωή μου η αγάπη μου.
(ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά: Γιώργος Χουλιάρας)
Serc [Love] Αγάπη:
ένα αρχαίο, ανώνυμο ιρλανδικό ποίημα
Is serc bo báidiu fri bliadain mo sherc
is cuma fo thuinn
is rigi nirt dar forrain
is cetharruinn talman
is dichend nime
is brissiud brágat
is comlunn fri scath
is combath fri huacht
is rith fri nemh
is gascced fo ler
is grád do macall
mo grád-sae, ocus mo shercc ocus
m´innmaine dontí da tucas.
For over a year now my love has grown
Silently as a seed that’s sown
And grows in strength; hard to comprehend;
Stretching to the world’s end
Reaching to the very sky –
Cleaving! I will surely die.
It is combat with shade; slaughter;
Drowning in cold water.
It is a race against heaven
Battling mighty waves, all seven.
It is love, echoing, echoing – the cry of a dove!
My darling has taken my life, my love.
Για έναν χρόνο τώρα μεγαλώνει η αγάπη μου
σιωπηλά όπως στο χώμα ο σπόρος
Και δυναμώνει και δύσκολα καταλαβαίνεις
πώς φτάνει στα πέρατα του κόσμου
Και ακουμπά τον ουρανό –
Σχίζοντάς τον. Σίγουρα θα πεθάνω.
Μάχη με τις σκιές. Σφαγή.
Να πνίγεσαι σε νερό παγωμένο.
Αγώνας δρόμου κατά του παραδείσου
πολεμώντας κύματα πανίσχυρα, και τα εφτά.
Είναι η αγάπη, που ηχεί, ηχεί – κλάμα περιστεριού.
Μου πήρε τη ζωή μου η αγάπη μου.
(ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά: Γιώργος Χουλιάρας)