“A Chairde, lig dom scéilín a insint daoibh, scéilín a d'inis saoi dhom uair amháin. Ar seisean: "Bhíos tráth i dtír aineoil, ag siúl síos sráid nár aithníos. D'fhéachas thart. Ní rabhas in ann soir a aithint thar siar; chonaic mé beirt fhear agus chuas faoina ndéin. "Cá bhfuilim?" arsa mise. "Cé sibhse?" Arsa an chéad duine, "Is é seo an domhan ar a dtugtar Samsara, agus is mise an t-abhac is airde ann!" Agus arsa an fear eile, "Sea, agus is mise an fathach is lú ann!" Bhíos trína chéile i gceart mar is ar aon airde a bhíodar beirt.
