Is an-tapa luas mo churaigh
agus a dhroim le Doire,
Saoth liom mo thoisc thar ardmhuir,
ag triall ar Albain bhroinneach.
Atá súil ghlas
a fhéachann ar Éirinn thar n-ais,
Agus ní fheicfidh sí lena lá
feara Éireann ná a mhná.
Mo radharc thar sáile sínim
do chlár na ndarach líonmhar;
Mo dhéar mo roisc ghlais ghlémhaill
mar a fhéachaim thar m’ais ar Éirinn.
Beir mo bheannacht leat siar;
is briste mo chroí im chliabh.
Dá dteagmhódh domsa éag,
is ar mhéad mo ghrá ar Ghaeil.
Is air a charaim Doire;
ar a réidhe, ar a ghlaine;
Ba lomlán de aingil uile
gach duille i ndoirí Dhoire.
Mo Dhoire, mo dhoireagán,
mo áras agus mo aireaglán!
A Dhé Bhí atá thuas ar neamh,
is mairg a dhéanfadh a mhilleadh
|