 |
| Íomhá Ron Rosenstock |
Nic darowane
Nic darowane, wszystko pożyczone.
Tonę w długach po uszy.
Będę zmuszona sobą
zapłacić za siebie,
za życie oddać życie.
Tak to już urządzone,
że serce do zwrotu
i wątroba do zwrotu
i każdy palec z osobna.
Za późno na zerwanie warunków umowy.
Długi będą ściągnięte ze mnie
wraz ze skórą.
Chodzę po świecie
w tłumie innych dłużników.
Na jednych ciąży przymus
spłaty skrzydeł.
Drudzy chcąc nie chcąc
rozliczą się z liści.
Po stronie Winien
wszelka tkanka w nas.
żadnej rzęski, szypułki
do zachowania na zawsze.
Spis jest dokładny
i na to wygląda,
że mamy zostać z niczym.
Nie mogę sobie przypomnieć
gdzie, kiedy i po co
pozwoliłam otworzyć sobie
ten rachunek.
Protest przeciwko niemu
nazywamy duszą.
I to jest to jedyne,
czego nie ma w spisie.
Níl aon ní ina bhronntanas
Níl aon ní ina bhronntanas, is iasacht é an rud ar fad.
Tá fiacha ina seacht sraith ar an iomaire agam.
Beidh orm féin íoc
asam féin,
mo bheatha a thabhairt ar son mo bheatha.
Is mar seo atá:
Is féidir an croí a athshealbhú
An t-ae chomh maith,
Gach aon mhéar is méara na coise leis.
Ródhéanach na téarmaí a stróiceadh as a chéile,
Aisíocfar na fiacha
Is feannfar mé
Mar a bhainfí braillín de chorp.
Gluaisim ar fud an phláinéid
Fiachóirí ar gach taobh díom.
Cuid acu faoi ualach a gcuid sciathán
Nár íocadh fós astu.
A thuilleadh acu agus ar ais nó ar éigean
Caithfidh siad cuntas a thabhairt ar gach duilleog.
Tá gach fíochán dínn
Curtha chun dochair an chuntais.
Braiteog ná teannóg níl againn
Le coimeád.
Ciallaíonn an fardal síor-mhionsonraithe seo
Go bhfágfar sinn
Is an dá lámh chomh fada le chéile
Nó gan lámh ar bith.
Ní cuimhin liom
Cén áit, cathain nó cén fáth
Ar ligeas do dhuine éigin
An cuntas seo a oscailt is m’ainm leis.
Tugtar an t-anam
ar an agóid seo
Agus is é an t-aon mhír
Nach bhfuil ar an liosta é.
~ Wisława Szymborska ~
NOTHING'S A GIFT
Nothing's a gift, it's all on loan.~ Wisława Szymborska ~
I'm drowning in debts up to my ears.
I'll have to pay for myself
with my self,
give up my life for my life.
Here's how it's arranged:
The heart can be repossessed,
the liver, too,
and each single finger and toe.
Too late to tear up the terms,
my debts will be repaid,
and I'll be fleeced,
or, more precisely, flayed.
I move about the planet
in a crush of other debtors.
some are saddled with the burden
of paying off their wings.
Others must, willy-nilly,
account for every leaf.
Every tissue in us lies
on the debit side.
Not a tenacle or tendril
is for keeps.
The inventory, infinitely detailed,
implies we'll be left
not just empty-handed
but handless too.
I can't remember
where, when, and why
I let someone open
this account in my name.
We call the protest against this
the soul.
And it's the only item
not included on the list.
(Poems New and Collected 1957-1997, trans. S. Baranczak and C. Cavanagh)
