Amuigh sa ghairdín
Tá leath de na flaithis, Ag cluanaíocht atáimid. Ní lucht briste trí fhallaí sinn. Tá sé ráite Déan é a chruthú Go bhfuil sé ar siúl Nó caill an t-iomlán. Seifteoidh sé slí Slí éigin chun éalú as. Leithscéal í siúd Finné a labharfaidh nuair ‘ghlaofar air. Tá sé ráite Déan é a chruthú Go bhfuil sé ar siúl Nó caill an t-iomlán. Nó caill an t-iomlán. “Fuaireas spléachadh ar dhia, ag lonrú go glé.” Go tobann de chré iad mo dhá chos Gach aon ní sló-mó Cad is brí leis na deora An bhfuil mé gafa i nGaffa? Nuair a bheidh mé ullamh duit beidh Nuair a bheidh mé ullamh duit beidh Agam an t-iomlán. Ag teacht ina ghaor dom Is léir is is baolach Rud éigin mar bhac orm sa tslí Clár adhmaid im shúil é Agus camall Ag iarraidh imeacht tríd Mé á dhéanamh? An t-iomlán le do thoil. Bainim an clár, mé á rá: “Buíochas as mé 'tharraing siar ’Dtí an fhíric sin Go n-imíonn gach aon rud fiar.” Is deacair gan dabht A rá bhfuil sé déanta i gceart. An liom an t-iomlán? An t-iomlán le do thoil? Ní linn an t-iomlán. “Tá brionglóid ag cách … b’fhéidir.” Go tobann de chré iad mo dhá chos Gach aon ní sló-mó Cad is brí leis na deora An bhfuil mé gafa i nGaffa? Nuair a bheidh mé ullamh duit beidh Nuair a bheidh mé ullamh duit beidh Agam an t-iomlán. Ní osclóidh mé boscaí Má tá siad orm coiscthe Ní mise Pandóra Ach mé ar nós Í siúd ‘’tá sa scáthán. Is eadrainn féin Níl seans in Éirinn aici dul chun cinn ar bith ’dhéanamh. Seans ar bith in Éirinn. Seans – in Éirinn. Ní léi an t-iomlán. “’Mháithrín, cá bhfuil na haingil? Is scanrúil gach athrú.” Go tobann de chré iad mo dhá chos Gach aon ní sló-mó Cad is brí leis na deora An bhfuil mé gafa i nGaffa? Nuair a bheidh mé ullamh duit beidh Nuair a bheidh mé ullamh duit beidh Agam an t-iomlán. |